De woestijnen van San Pedro de Atacama liggen op 2500m hoogte. Behoorlijk hoog voor een Hollander, zou je zeggen, maar het kan hoger! Vanuit de zandvlaktes crossen we in één keer omhoog naar de Boliviaanse grens op ruim 5000m hoogte, en dat is te merken. Veel drinken (water wel te verstaan…) en je niet te druk maken. Op deze hoogte bevat de lucht slechts 50% van de zuurstof die we in Groningen normaal tot onze beschikking hebben. Je hoeft maar iets te doen en je ziet sterretjes bij daglicht, en die zijn hier nou juist zo mooi als het donker is. In een Boliviaanse grenshut krijgen we een stempel, we worden er opgewacht door Felix en zijn 4WD-jeep. De komende drie dagen stuiteren we samen met Felix de chauffeur, 2 Duitsers en 2 Israëlieten in een jeep richting de zoutvlaktes van Uyuni. Het wordt een onvergetelijke rit, de geologische diversiteit in dit gebied is waanzinnig. De lagoons kleuren rood, wit, blauw. Het landschap groen, geel en de flamingo’s roze. Na twee dagen komen we aan bij het zouthotel. Dit hotel ligt op de rand van de vlaktes en is gebouwd van zout. De muren zijn zout, de vloer is zout, onze eettafel is zout, de stoelen zijn zout…ja zelfs ons bed is zout! Om 5 uur gaat de wekker, Felix is al druk in de weer. De zon komt op en dit willen we natuurlijk niet missen. Midden op de zoutvlaktes parkeren we de jeep en genieten volop van dit unieke stukje natuur. De zoutvlaktes zijn enorm, ongeveer een kwart van de oppervlakte van NL. De voorraad Lithium, gebruikt voor oa. accu’s is groot maar niet onuitputtelijk. Elektrische auto’s zijn natuurlijk schoon en milieuvriendelijk maar als we er allemaal in zouden gaan rijden raken de voorraden hier in Uyuni gauw op, het blijft lastig…De zon is op, de dag begint en er komt een einde aan ons avontuur. We stoppen nog voor een zout-fotoshoot en bezoeken cactuseiland “Isla del Pescado”. Het eilandje was vroeger een eiland in de zoutmeren, inmiddels is het een heuvel midden op de zoutvlaktes. Het eiland staat vol met duizenden cactussen en honderden toeristen. Aangekomen in Uyuni nemen we afscheid van Felix, zijn trouwe Jeep en onze reisgenoten. We zijn weer terug op 2500m en besluiten er een borrel op te drinken. In Uyuni ontmoeten we Martin en Suzanne, vrienden van ons die ook in Zuid-Amerika op reis zijn. Samen eten we lama en borrelen door tot in de late uurtjes……
Lees verder op: http://www.tweeopreis.nl/Tweeopreis/Reisblog/Entries/2015/1/3_Bolivia_en_Peru.html
